Εν αρχή ην μόνο ο ενθουσιασμός! Η χαρά για την νέα θέση ευθύνης που σου εμπιστεύτηκε μια ευνοϊκή συγκυρία για να ασχοληθείς μαζί της. Στην συνέχεια ανακαλύπτεις ότι για να πετύχεις, πρέπει όχι μόνο να επιστρατεύσεις την ευθύνη και μια μεθοδολογική και επιστημονική συμπάθεια για την θέση αυτή, αλλά και να την ερωτευθείς παράφορα με όλο το είναι σου, να της δοθείς για να σου δοθεί και αυτή. Γνωρίζεις όμως ότι και αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να πάει κάποιος μπροστά. Χρειάζεται να είναι συμπαθής και να τον θυμούνται. Η σηµερινή τεχνολογική και οικονοµική ανάπτυξη έχει επιφέρει πολυπλοκότητα στις ανθρώπινες και συνεπώς και στις εργασιακές σχέσεις και συµπεριφορές και σήµερα είναι γενικά παραδεκτό ότι νοµοθετικές, διοικητικές και οργανωτικές ρυθµίσεις δεν είναι δυνατόν να είναι αποτελεσµατικές χωρίς επαρκή γνώση της ανθρώπινης συμπεριφοράς στα αντίστοιχα πλαίσια.
Εάν θέλεις να κάνεις εντύπωση και να επηρεάζεις, οι άλλοι πρέπει να σε εμπιστεύονται και να πιστεύουν σε εσένα μέσα σε ένα εννοιολογικό πλαίσιο που σχετίζεται με την σεμνότητα στην ηγεσία (εργασιακή ικανοποίηση, οργανωσιακή δέσμευση, εργασιακή φωνή). Πρέπει να σε βλέπουν σαν ηγέτη που αναγνωρίζει τα όρια του και τα δυνατά του σημεία, που ζητά διαφορετική ανατροφοδότηση και εκτιμά τις συνεισφορές των άλλων μέσα σε ένα καθεστώς ενίσχυσης των εκπαιδευτικών μέσω της ηγεσίας, όπου οι εκπαιδευτικοί ως εργαζόμενοι είναι ισχυρότερα συνδεδεμένοι με τον προσδιορισμό των στόχων του εκπαιδευτικού οργανισμού και μπορούν να ασκήσουν μεγαλύτερη επιρροή στην λήψη των αποφάσεων με στόχο πάντα την οργανωσιακή πρόοδο και καινοτομία.
Σχολική αποτυχία, πρόβλημα ταυτότητας και επαγγελματικής κατάρτισης, απώλεια του νοήματος και της ουσίας του σχολείου και της γνώσης: αυτές οι τρείς κρίσεις εκφράζουν τις αντιφάσεις, τις εντάσεις και την αστάθεια που γεννούν οι νέες λειτουργίες του σχολείου. Η κρίση όμως αυτή θα είναι η φυσιολογική κατάσταση του σχολείου στη σύγχρονη κοινωνία. Θα είναι μια επίμονη και μακρά κρίση δομική, αποτέλεσμα των εγγενών αντιφάσεων του εκπαιδευτικού συστήματος της σύγχρονης κοινωνίας και θα συνταράσσει όλες τις βιομηχανικές χώρες του κόσμου.
Η πραγματική εκπαιδευτική μέριμνα απαιτεί λοιπόν σήμερα κάτι παραπάνω από ακριβή μέτρα και δομικά εργαλεία. Αυτή τη στιγμή έχουμε το έργο να δημιουργήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα βασισμένο στη φιλοσοφία και τη θεωρητική βάση του 21ου αιώνα Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο έργο. Αντί για απλή διαμεσολάβηση γνώσης, υπάρχει η εστίαση στην ανάπτυξη των ικανοτήτων των παιδιών. Πρέπει να εισαγάγουμε νέες διδακτικές προσεγγίσεις, για παράδειγμα αυτή της συν-κατασκευής κάτι που υποστηρίζει σε παγκόσμιο επίπεδο με πάθος ο συντοπίτης μας καθηγητής κ. Φθενάκης. Πρέπει να προωθήσουμε την επαγγελματικά αιτιολογημένη και κοινωνικά υπεύθυνη χρήση των νέων τεχνολογιών. Πρέπει να αξιοποιούμε συστηματικά τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες που μας παρέχει η έννοια της εξατομίκευσης και της εμβάθυνσης, της βιώσιμης μάθησης. Πρέπει να συμπεριλάβουμε χώρους μάθησης εκτός εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στις διαδικασίες μάθησης και να σχεδιάσουμε νέους τόπους μάθησης. Πρέπει να αποαποικιοποιήσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα από την άποψη που σημαίνει την καλύτερη δυνατή προσαρμογή όλων των μαθητών στα (περι)ορισμένα και συνηθισμένα γνωστικά πεδία, και να ενισχύσουμε αντίθετα την συμπερίληψη όλων των πεδίων που υπάρχουν και λειτουργούν στην πραγματική ζωή και αντιστοιχούν σε όλων των ειδών τις νοημοσύνες, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των παιδιών.
Σήμερα πια συμμεριζόμαστε μερικές βασικές αρχές όπως το ότι η ιστορική γνώση, η κοινωνιολογική και η διδακτική εμπειρία στον χώρο της εκπαίδευσης μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στο να ενισχυθεί εκείνη ακριβώς η προσπάθεια που μπορεί να δώσει στους επαγγελματίες της εκπαίδευσης τη δυνατότητα ανάπτυξης κοινωνικής ευθύνης με σκοπό την ανοικοδόμηση και την σταδιακή ανανέωση της κοινωνίας μέσα από τις αναγκαίες αλλαγές σε όλους τους τομείς και κυρίως σε εκείνον της εκπαίδευσης στον οποίο θα πρέπει να αποδοθεί τελικά ένας πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά φορτισμένος και φιλόδοξος ρόλος.
Αισθάνομαι ότι αυτό περισσότερο από ποτέ αντανακλάται σήμερα στην θέση ευθύνης του Διευθυντή Εκπαίδευσης ως εργαλείου για τη συνέχιση της προσωπικής ανάπτυξης διαμέσου της πραγματοποίησης των στόχων του εκπαιδευτικού οργανισμού σε επιχειρησιακό και κοινωνικό επίπεδο.
Αποστολή
Η συνεχής αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης για διασφάλιση ίσων ευκαιριών μάθησης σε όλους τους εκπαιδευόμενους, μέσω της εφαρμογής εκπαιδευτικής πολιτικής που να διέπεται από τις αξίες της ισότητας, της συμμετοχικότητας, της δημιουργικότητας και της καινοτομίας, με στόχο τη διά βίου ισορροπημένη και ολόπλευρη ανάπτυξη, με την παράλληλη ενίσχυση του πολιτισμού, τη στήριξη της πολιτιστικής δημιουργίας και του αθλητισμού και την ενδυνάμωση της νεολαίας.
Όραμα
Η διαμόρφωση εγγράμματων πολιτών με δεξιότητες, υπευθυνότητα, δημοκρατικό ήθος, ιστορική ταυτότητα, αλλά και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Πολιτών με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ικανών να συμβάλουν δημιουργικά στην ανάπτυξη της κοινωνίας και στην αντιμετώπιση των προκλήσεων του μέλλοντος, καθώς και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών μέσω της παιδείας, του πολιτισμού και του αθλητισμού και την ενδυνάμωση της νεολαίας.
Αξίες
- Ακεραιότητα και σεβασμός: Οι διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς πρέπει να χαρακτηρίζονται από σεβασμό, εκτίμηση, δικαιοσύνη, ανεκτικότητα και διακριτικότητα.
- Ομαδικότητα: Προώθηση ομαδικού πνεύματος εργασίας και συλλογικότητας για την επίτευξη κοινών στόχων.
- Αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα: Το εκπαιδευτικό σύστημα να χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας για ικανοποίηση των διαφοροποιημένων αναγκών των εκπαιδευομένων.
- Λογοδοσία: Έμφαση στη λήψη αποφάσεων βασισμένων σε ερευνητικά δεδομένα, επιδιώκοντας τη διαφάνεια και τη λογοδοσία.
- Ενεργός πολιτότητα: Ενδυνάμωση της συμμετοχής των εκπαιδευομένων στην κοινωνία, λαμβάνοντας υπόψη την ιστορική και πολιτισμική μας ταυτότητα.
- Αποτελεσματική επικοινωνία: Απρόσκοπτη ροή πληροφοριών, ώστε να διευκολύνεται η επικοινωνία τόσο οριζόντια όσο και κάθετα.
- Εξυπηρέτηση κοινωνικού συνόλου: Δημιουργία θετικών εμπειριών για τους μαθητές και τις οικογένειές τους, την αγορά εργασίας και την κοινωνία.
Στρατηγικές Επιδιώξεις
- Ανάπτυξη, επιμόρφωση και ποιοτική αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού της εκπαίδευσης.
- Εκσυγχρονισμός των διοικητικών δομών του εκπαιδευτικού συστήματος και των σχολικών μονάδων.
- Παροχή εκπαίδευσης και αναβάθμιση του περιεχομένου της, αξιολόγηση και αποτελεσματικότητα.
- Στήριξη και ενίσχυση κάθε μαθητή, με αναγνώριση της διαφορετικότητας.
- Αποτελεσματική και ενεργός στο ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι.